Battle of the Sequel: A Review of Gladiator 2

Gladiator 2 (2024) war ee vun de meescht erwaarten Filmer fir aus 2024 erauszekommen an en onerwaarte Fortsetzung vum Gladiator (2000), ee vun den ikoneschen a gelueftste Filmer vun allen Zäiten. De Film krut zwielef Oscar Nominatiounen a fënnef Gewënn, mam Russell Crowe krut en Oscar fir "Beschte Schauspiller" fir seng Porträtatioun vum Maximus. Wéi de Ridley Scott kontrovers ugekënnegt huet datt hien de Gladiator 2 géif maachen, hu vill Gladiator Fans sech un der Fäegkeet vum Scott traureg gefillt fir d'Magie vum éischte Film erëm z'erreechen an ech mengen datt hir Zweifel als richteg bewisen goufen.

De Ridley Scott ass de Regisseur hannert ville klassesche Filmer wéi Alien (1979), Thelma a Louise (1991) an natierlech Gladiator (2000). Wéi och ëmmer, an de leschte Joere schénge seng lescht Projete besonnesch u Qualitéit ze reduzéieren. Vun House of Cards (2021) bis zu sengem rezenteste Film Napoleon (2023), deen allebéid Boxoffice-Feeler a Flops an den Ae vu Kritiker a Fans waren, schéngt et eng erofgaang Spiral ze sinn fir elo 86 Joer ale Scott seng Filmographie. Dëst schéngt awer net genuch ze sinn fir hien ze stoppen well hien huet schonn ugekënnegt datt hien un engem Gladiator 3 schafft, trotz gemëschte Meenungen an e puer (zimmlech) haart Kritik no der Verëffentlechung vum Gladiator 2.

Als éischt war mäin éischte Problem mam Film d'Geschichtlinn. Vill Fortsetzunge sollen als Fortsetzung oder eng Zort Retelling vum éischte Film handelen, wat scho fir de Scott eng schwéier Aufgab war, wann een den trageschen Enn vum Gladiator bedenkt. De Komplott war ofgeleet a bal e Remake vum éischte Film. Dem Maximus säi Jong, de Lucius (Paul Mescal) sicht Rache op Roum nodeems se säin Heem zerstéiert hunn a seng Fra ëmbruecht hunn, zu där hien versklavt a gezwongen ass un Gladiator Kämpf am Colosseum deelzehuelen. Kléngt iwwerhaapt vertraut? Deen eenzege Schlësselunterscheed tëscht de Filmer war dem Scott seng bizarre (an zimlech historesch ongenau) Déier Ergänzunge. De Lucius gëtt géint e puer cartoonesch ausgesinn barbaresch Aaffen opgestallt, a gëtt gezwongen an engem Waasser gefüllte Colosseum mat enger Rëtsch Haien ze schwammen. Wärend ech mengen datt dem Ridley säi Choix hei war e bësse Varietéit fir d'Kampfszenen ze addéieren, déi scho langweileg widderhuelend gefillt hunn, war déi schlecht Qualitéit vum CGI benotzt sou distractéiert datt et onméiglech gefillt huet dës Szenen eescht ze huelen.

Wat d'Schauspiller ugeet, hunn ech gefillt datt dem Paul Mescal seng Brillanz verschwonnen ass an hien huet sou vill wéi hie konnt mat engem schlechten Skript gemaach. De Mescal wäert ni d'Kraaft vun der Leeschtung vum Russell Crowe erëmfannen, awer hien huet et gutt gemaach mat deem wat hien hat. D'Leeschtung vum Mescal gouf reduzéiert op haaptsächlech Aktiounssequenzen, déi Aaffen kämpfen, a wa mir hien héieren hunn schwätzen, alles wat hie schéngt ze maachen ass Poesie ze recitéieren, anstatt bewegende Monologen ze ginn. Dëst huet dem Lucius säi Personnage onentwéckelt an zimmlech langweileg gefillt, sécherlech net un d'Erwaardunge gerecht, wat mir als Publikum vum grousse Maximus säi Jong erwaarden. Ähnlech gouf dem Pedro Pascal seng Handlung op säi Charakter verschwonnen, deem säin Zweck a Bäitrag zu der Storyline op en Enn nëtzlos war. Ausserdeem war deen eenzegen zréckkommend Besetzungsmember aus dem éischte Film Connie Nelson, deen nach eng Kéier dem Lucius seng Mamm an dem Maximus säi fréiere Liebhaber Lucilla gespillt huet, an deem säi Schicksal och bedeit datt hire Charakter zimlech sënnlos war.

Déi enttäuschendst Leeschtungen, déi ech gefillt hunn, ware vum Joseph Quinn als Keeser Geta a Fred Hechinger als Keeser Caracalla: zwee tyrannos (an éischter Camp) Keeserbridder. Et ass kloer datt de Scott gefillt huet datt hien net een awer zwee Keeser brauch fir ze probéieren d'Féiss vum Joaquin Phoenix seng grujheleg Leeschtung als béise Commodus ze fëllen, op déi se gescheitert hunn a sech wéi gezwongen Imitatiounen gefillt hunn. Déi zwee Personnagen ware wéi komesch Karikaturen, déi sech als mächteg, bedrohend Leader sécher net iwwerzeegend gefillt hunn. Ech hu gefillt datt déi eenzeg erléissend Leeschtung war dem Denzel Washington seng exzentresch Porträt vum täuschende Macrinus, deen eenzege Charakter deen him nuancéiert huet. Washington spillt de Macrinus mat sou engem Flamboyanz a Charisma. Mat sengem Kapp dréien Kaape swishes a gestapelt Bijouen, säi Charakter konnt net hëllefen, all Kéier d'Szen ze klauen.